"INEENS GING HIJ OP ÉÉN KNIE"
Liefde, daten en relaties. We raken er niet over uitgesproken! En dat snap ik wel, het is gewoon interessant. En dus vroeg LINDA. Magazine mij of ik in hun podcast wilde komen, genaamd: ‘Op Date Met…’ Aangezien ik nog nooit in een podcast ben verschenen, leek het mij hartstikke leuk.
Hier kun je de podcast luisteren en onder aan deze pagina bekijken. Ik praat onder andere over daten en hoe mijn relatie met Julius tot stand is gekomen.
“Hij was al ‘goedgekeurd’ door mijn vriendinnen, terwijl we nog gewoon vrienden waren”
Want ja, inmiddels ga ik alweer een jaar heel gelukkig met Julius Clay van Sauers én wonen we samen. Een professioneel basketballer van meer dan 2 meter, 2 jaar jonger dan ik (jemig, cougar hoor) en een echte Marketing pro. Afgestudeerd in New York en werkt momenteel als head of Marketing bij exclusieve sneakerzaak Oqium. De meesten van jullie wisten allang dat wij een relatie hebben en inmiddels een maand samenwonen, want jullie hebben alles meegekregen op Instagram. Maar eigenlijk heb ik nooit verteld hoe hij en ik elkaar kennen, tot nu dan. In de podcast.
Ik ben lange tijd single geweest nadat ik mijn relatie van 4 jaar had beëindigd. Ik had het echt nodig. Mezelf terugvinden, mijn confidence terugvinden, weer zelfverzekerd ergens staan. Dingen die zo vanzelfsprekend waren, zoals rechtop lopen en stralen, waren weg. Ik liep met gebogen schouders en keek vooral naar de grond. Ik was Zoey niet meer. Dat ik dat en al die andere dingen niet had gemerkt de afgelopen 4 jaar viel mij zwaar. Hoe kan het dat ik mezelf weer zo had verloren in een toxic relatie? Vooral dat moest ik verwerken. Niet zozeer de break-up zelf of het verlies van een persoon, nee het verlies van mezelf en vooral het vertrouwen in mezelf. Ja, ik had letterlijk elke red flag genegeerd. Ook knap, zo ignorant zijn. Mijn omgeving en ik zelf ook, waren uiteindelijk trots dat ik voor mezelf had gekozen en zagen zichtbare, positieve veranderingen aan mij. Maar het gevoel dat je eigen intuïtie je in de steek laat en je vertrouwen zo beschadigd is, dat doet wat met je.
Ik heb hard aan mezelf gewerkt en uiteindelijk was ik echt hartstikke tevreden met mezelf, mijn leven samen met mijn hond en mijn werk. Ik was gelukkig. Wat een fijn gevoel is dat, tevreden zijn. En toen begon ik weer aan daten te denken. Het begon met dat mijn vriendin zei dat ik Raya moest downloaden, dus dat deed ik. Maar jemig, wat is zo’n profiel maken lastig. Ik denk veel te veel na bij zoiets. Welke foto’s moet je er in godsnaam op doen?
Op Raya deed iedereen zich amazing voor, living their best life. Op een yacht, zonder t-shirt aan, met dure spullen.. Maar daar zocht ik niet naar en ik wilde wél laten zien wie ik echt was. Dus ook foto’s zonder make-up en een combinatie van fotoshoots en normale foto’s kwamen erop. En natuurlijk Banksy, want als je een man treft die niet van honden houdt, ja dan mag ‘ie meteen naar het donkerste hoekje van de datinghel geswiped worden. Maar jemig, wat een gedoe vond ik dating apps. Ik durfde dus gewoon ook niet naar rechts te swipen, omdat ik dan het gevoel had dat diegene dacht dat ik hem dan helemaal leuk vond. ISSUES. Uiteindelijk wel met een paar leuke mensen gekletst, maar daar bleef het ook bij. Want ik had er eigenlijk helemaal geen trek in. Dus zo ver mijn dating verhaal.
Toen we in de laatste draaidagen voor Costa!! in Nederland zaten, reageerde ik bij @nosstories op een post over etnisch profileren. Eigenlijk reageer ik helemaal nooit daar, want voor je het weet heb je 300 anonieme haataccounts die met een denkbeeldige fakkel en hooivork je Instagram account te lijf gaan. Maar toch deed ik het. Die comment werd op een gegeven moment geliked door ene @juliusclayy.
Ik dacht, wie is dat nou weer? Omdat zijn account verified was, zag ik dat hij ook bovenaan stond met zijn comment. Hij had eerder dan ik al een comment achtergelaten, maar wat we hadden gepost was basically hetzelfde. Ik klikte op zijn profiel en ging even loeren. Nou nou, dat zag er niet slecht uit. En dus deden we een heen en weer like spelletje. Je kent het wel en gingen we elkaar volgen. Ik had niet echt de intentie om er wat mee te doen, maar toen hij alle racistische comments die hij had gekregen in zijn story deelde, moest ik daar wel reageren. We begonnen een gesprek en zijn nooit meer gestopt met praten. En wat ik bijzonder vond, was dat het vooral hele normale gesprekken waren.
Gewend ben ik dat mannen meteen over je uiterlijk beginnen, flirten, laten zien dat ze niet met je praten om “gefriendzoned” te worden. Maar dat ze een intentie hebben. Vermoeiend soms, dan lijkt het bijna alsof je geen normaal gesprek kan voeren. En dat was hier helemaal anders. We praatten over alles, onze heftige relaties die we achter de rug hadden, dingen waar we plezier aan beleefden (zoals series, films en boeken) en eigenlijk maakte hij meteen kenbaar dat hij aan zichzelf aan het werken was en dus niet openstond om te daten. Green flags everywhere.
24/7 kletsten we met elkaar via social media, zonder intenties. Totdat we een maand verder waren en elkaar besloten te ontmoeten. Ik zou met mijn vriendinnen uitgaan en hij met zijn vrienden, gewoon casual, geen date. Maar… Zijn vrienden konden geen kaarten meer krijgen (de sukkels, gewacht tot het laatste moment). Dus de ontmoeting zag ik al aan mijn neus voorbij vliegen. Maar terwijl mijn vriendinnen en ik druk aan het dansen waren in de Bitterzoet, kwam hij eraan. Alleen, zonder vrienden.
“Omg er staat zo’n lekkerding aan de bar, niet normaal! “
Ja, die “hoort” bij Zoey.
“Ja, maar we zijn alleen vrienden hoor..”
Zei ik. Uiteindelijk is Julius de hele avond gebleven, met mij en mijn vriendinnen. Dit was ik zó niet gewend. We hadden zoveel lol met z’n allen. Geen drama, geen gedoe, geen jaloezie. En hij was zo spontaan, heeft met iedereen gekletst en 1 voor 1 kwamen mijn vriendinnen naar mij toe met hun goedkeuring.
JA MAAR JONGENS, WE ZIJN ALLEEN VRIENDEN.
De rest van dit verhaal kun je hieronder in de podcast bekijken. ✿
LINDA. Podcast met Airen Mylene & Zoey Ivory in samenwerking met Skyradio & Lexa.nl