Yogi, Yogi, van de bank af kom ik nie
Het is alweer de tweede dag van het nieuwe jaar en iedereen praat nog over goede voornemens, doelen die ze dit jaar willen bereiken, nieuwe energie en hoop. 2020 is een speciaal jaar, het jaar van de rat en voor iedereen is dit jaar hét jaar.
NEW YEAR, NEW ME!
Yogi, Yogi, van de bank af kom ik nie.
Nou, was dat maar waar. Werden we maar magisch om 0.00 ‘s nachts automatisch in 1x opgeladen voor het nieuwe jaar. Nu is het eerder alsof je vergeten bent ’s nachts je telefoon op te laden en dus wakker wordt met een verwachting van een volle 100% batterij en het moet doen met een zielige en teleurstellende 25%. Dus lag ik gewoon heel 1 januari op de bank. Doodmoe en alweer gestrest van alle werkzaamheden en deadlines die eraan zit te komen.
Goed bezig. Echt een goede mindset.
En dus heb ik besloten dat hoe moe ik ook ben, ik overal gewoon keihard voor moet werken en vooral ook geen excuses mag verzinnen voor dingen. Want dat doe ik.
Wat ik al helemaal niet meer mag, is dagen op de bank liggen Netflixen. Nee, ik moet productief zijn. M’n boek afronden, een aantal audities killen en genieten van het hele proces. Ook moet ik meer energie krijgen! Erg belangrijk!
Morgen staat mijn eerste Hot Yogales gepland bij Equal Yoga. Deze had ik in december al 3x eerder ingepland, maar elke keer verplaatst en afgezegd omdat ik te moe/te lui/te druk was. En nu moet het er eindelijk van komen. Stiekem zie ik er tegenop, ik zonder conditie, nog stijver dan een hark, in een bloedhete ruimte de downward dog doen, wat hoogstwaarschijnlijk zal resulteren in kotsen op m’n nieuwe yoga mat en flauwvallen in een hoek van de zaal. Ik haat stretchen, vooral door mijn jeugd. Waar mijn danslerares altijd met haar ass bovenop mijn rug ging zitten om mij leniger te maken, terwijl ik huilde van de pijn. :)
DESALNIETTEMIN BLIJVEN WE POSITIEF. Misschien ben ik aan het eind van dit jaar wel een echte Yogi!
Ik was nooit echt into Yoga, dat was een duidelijke conclusie nadat ik een yogales op Ibiza had gevolgd en daar een vrouw op zo’n vervelende, zachte, extra langzame, zweverige manier half in mijn oor aan het fluisteren was, met als effect dat ik bijna zin had om haar les te verstoren door als een hysterische, schreeuwende aap op en neer te gaan dansen en springen op de eentonige drum beats die ze op had gezet.
Maar goed, 2020 is een jaar van eerste keren, zoals ik in mijn vorige blog en column in 100% NL heb geschreven. Het is goed om uit je comfort zone te stappen, ook al zit ik daar wel gewoon heel erg fijn en denken mijn hersenen dat ik daar gewoon voor altijd kan blijven.
Mijn comfort zone voelt als een heerlijk warm dekentje, een kopje warme choco met marshmallows en daarbij mijn nieuwe Dobby sokken die ik voor Kerst heb gekregen. Ja, zeg nou eerlijk, zo’n comfort zone wil je toch niet verlaten?
Spring in het diepe!
Maar dat gaan we wel doen. Ook al is het eng, ook al voelt het vervelend, ook al is het zwaar. Dit jaar ga ik die comfort zone uit. En jij? Wat ga jij doen buiten je comfort zone? ✿