Slaap kindje, slaap.

“Ik ben zó moe,” Zeg ik tegen T. Het is aan het begin van de middag en ik lig na een korte fotoshoot weer thuis op de bank onder een dekentje. Ik kijk de bachelorette, hehe, guilty pleasure I didn't know I had. “Ja logisch,” Zegt hij, “Je hebt vannacht 7x, ja ZEVEN KEER gepraat in je slaap, opgestaan, geslaapwandeld, noem maar op.
O. Ja.
7 dit keer.. Dat is inderdaad een persoonlijk record.

Als bewijs laat hij een voice recording horen en ik hoor mezelf (wat ik niet kan herinneren) praten over mieren die in een slipper kruipen(?) Zo gek, hij neemt het elke keer op en ik hoor mezelf, maar ik kan het me niet herinneren. Het is voor mijn gevoel nooit gebeurt.
Ook doe ik weer heel lelijk tegen die arme jongen. Dat komt vaak (bijna altijd) voor. Als ik slaapwandel, of praat in m'n slaap ben ik echt heel onaardig. Zeg maar gerust gewoon, een kutwijf.

Vooral als hij mij vragen stelt. Die kan ik namelijk niet beantwoorden, want ik slaap. Mijn meest herhaalde slaap vocabulaire is dus ook "DAT ZIE JE TOCH!" Maar nee, hij ziet dat niet. Alleen ik. Ik heb slaap hallucinaties.
Oja, mijn moeder ook en mijn zus kan er ook wat van. Maar ik heb het bijna elke nacht.

Het varieert van enge beesten, tot personen en enge gedaantes en soms droom ik verhalen van personen die ik nog nooit heb gezien.

Een aantal mensen hebben mij dus ook doorverwezen naar een medium, maar als ik ook over mieren droom en af en toe hallucineer dat m'n hond ergens zit of ligt waar die niet is (en ik dus een berg kleding aan het roepen of aaien ben). Dan denk ik niet dat daar iets bovennatuurlijks achter zit.

Alhoewel ik mijn moeder altijd een heks noem, het is haar namelijk niet vreemd een voorspellende droom te hebben of iets van tevoren al te weten.

Ik vind het bovennatuurlijke niet eng, totaal niet, interessant juist! Maar wat ik zag in mijn hallucinaties wel altijd.

Dus is het wel eens voorgekomen dat mijn lieve vriend met een bloedgang uit de douche sprong omdat hij mij hoorde gillen alsof ik omsingeld was door 10 inbrekers. En hij was in zijn nakie ready om ze allemaal in elkaar te slaan. (Marriage material). Maar in plaats van een leger aan inbrekers, zag hij mij, met doodsangsten rechtop zitten in bed en hij wist alweer hoe laat het was.

Ooit de film Paranormal Activity gezien? 's Nachts zit ik dus ook wel eens bewegingsloos rechtop in bed aan het voeteneinde, hoelang geen idee. Maar meestal merkt de bf het en laat hij mij weer -met gevaar voor eigen leven- zachtjes in bed liggen.

Lieve woordjes als ‘ik hou van je’, ‘rustig maar lieffie’, ‘je droomt, er is niks’ en ‘stil maar’. Het doet me allemaal niks als ik slaap, ik roep gewoon NOU EN op een ‘ik hou van je’. En een ongecontroleerde IK ZIE HET TOCH op een "je droomt lieffie".

En het is ook zo, ik zie het toch echt. Ik zie die man in de kamer staan of naast het bed zitten en ik zie toch echt de spinnen over de muren lopen.

Dit heb ik dus al van jongs af aan. Alleen is het erger geworden met de jaren (erg leuk, op internet staat juist dat het af zou moeten nemen naarmate je ouder wordt, ben ik nou weer een special project? ). Alle tips online heb ik uitgeprobeerd, rustig worden voor het slapengaan, dus geen mobiel meer, wandelen, noem maar op. Maar "the cure" heb ik nog niet gevonden.

Het lijkt ook random te zijn, wel drukte overdag, geen drukte overdag. Het enige wat vaststaat is dat als ik op vakantie ben, het sowieso gebeurt. Dat is een gegeven. En zo zat ik in Mexico 's nachts pesos te tellen op mijn kussen, maar riep ik ook gewoon WAT KIJK JE NOU! Terwijl mijn zus met d'r rug naar mij toe lag.... Echt leuk.

Het is een feest om naast mij te slapen. En toen ik dus aan T. vroeg of ik in slaaptherapie moest, reageerde hij alsnog ontzettend lief: "ik snurk en jij hebt dit." ✿